Mavi Kuş
Ne güneşten vazgeçer ne yağmurdan deli gönül
Gökyüzümün mavi kuşağında eksilse de bu ömür Aldatır gül takınmış gözler avunmaz artık bülbül Bahar özgür bulutların ipek avuçlarından dökülür Küllerime kanma sakın toplanır aniden ateş olur İster buz bas üstüne ister toprak ay güneşe tutulur Yanar ateş böcekleri yedi kuşak yedi renge dar olur Coşkun nehir gizli cennetim büyümez içimdeki çocuk Dalgalar fısıldıyor rüzgara düşler yakamoz üstüne Gel diyor dağların kalbi süzülerek gel mavi yeşil’e Kapanmaz aydınlığın ince gülü konar buselik düşlere Kalbin senfonik ezgisiyle uç göklere uç deli mavi kuş ... İzmir Sevilnur Durmaz |