Salıncak
sıvasız evlerin çocukları,nemli bakar suretleri güneşe
ansızın daralır göğüs kafesleri,daralır evren fakat onlar bilir yine de kontrol etmeyi bulutu da güneşi de..! gülüşü güneşten sıcak gözleri ay’dan parlak salıncakta sallanan çocuk güneşle sıvadı suretini an’ı hapseder gibi .. zaman ansızın tuttu iki ucundan ipleri uçurdu göğe yıldızlara değdi avuçları indirdi göğü yere bir tutam cesaret bir tutam umut salıncakta sallanan bulut yaklaştı çocuğa .. buğulu gözleri ardında gizlenmiş parıltısı ile bir elinde güneş bir elinde ay kocaman gülümsedi salıncak çocuğa sallandı çocuk gülümsedi buluta..! izmir 2011 Sevilnur Durmaz |
Bilinçli fütürizm...
Mayakovski de bu temayı çok kullandı (Pantolonlu Bulut / 1915), Pisenak da...
"Geleceği ödünç aldığımız çocuklara şiirinizle merhaba!"
Başarı dileklerimle... Esenlikler...
İlhan Özay