İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Melek
izmirim
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 1895 okunma
 Melek
En günahkar halimle
Geçiyorum günahsız bir meleğin gözlerinden Arşa değerken nurdan kanatları Önce gülümsüyor Sonra kavrıyor beni en sancılı yerimden... Yapma diyorum Yapma Ben günahkarım Hiç konuşmadım ki cennetin dilinden Cehennemi bir haletin dağdağası kavururken zihnimi Son sevap da kayıp düşüyor ellerimden... Arbede Suskunluk Yanılsama Ve ziyan akıyor fikrimden Herc-ü merc etmeden beni git ey melek Hem köz ne anlasın ki ateşin halinden... Şakaklarımda hain bir ağrı Karın boşluğumda bir deli poyraz Parmaklarım etimdeki uru arıyor Meleğin bir kanadı beni zamana savurur Bir kanadı ruhumla dalga geçip oyun oynuyor... Açıl efkar Toz ol hüzün Ümitler hepten yalancı Pabuçlarına göz sürdüğüm kadın Ah Şimdi bana elden el Şimdi bana düşmanımdan daha yabancı... Kıta sahanlığına sığmaz artık yürek Aysberg gibi... Büyük parçası suyun altında durur Ve uzun menzilli gözyaşları İlk önce koruma kalkansız kalbi vurur Hani bir yanı çaresizliktir ya hep aşkın Bir yanı dağ göçerten gurur... Biliyorum hak ettim Az bana bu az Ben koyu bir girdaptayım Melekte bir haz Kapadım gözlerimi uçurumdayım Şeytan sen de al şu kalemi Ahvalimi yaz... Yaz Hal-i ahval söz üzre Nazar dua göz üzre Hiçlik yokluk biz üzre Gönül yürek köz üzre Doğru gerçek diz üzre Aç parantez Aşk ve sevda saz üzre Kapa parantez Nokta... Melek yakın Melek uzak Bir acaip hal Bedenim ve ruhum ayrı köşelere zincirli Melek sana yalvarıyorum Ya çöz beni kurtulayım Yada canımı al... Ne çok battık çıktık bulanık çamurlara Saf sularda ne kadar da çok yıkandık Kerameti kendinden menkul gülüşlerde Göz yaşının zulmü kadar yalandık... Sübvansiyonel bir eğilimdir şimdi aşk Keyfe keder Bin gözde hüzmelenirken endamı Hal edilgen Pamuk ipliğine bağlı onur Fezayı çınlatıp arzı savuruyor ya Gayri hiç yakmasa da olur... Nasıl koşardık hükmü eyvah dehlizlerden Boz bulanık denizlerden nasıl da geçerdik Çarmıha gerildik de kolsuz bacaksız Un gibi pare pare ufalandık da Koymadı İşkencenin alasını çektik biz Öznesi yok yüklemi çok Vakte ayarlı bitimsiz ve bitirimsiz sözlerden... Ey melek Zifiri gecelerin ay yüzlü perisi Geçir tırnaklarını çıplak tenime Yan Yakıl Seyret Oyalan Daha okun saplanmadı ki yüreğime... Ufkun cidarında bir atlas tual Tualin üstünde bir şehla resim Maşuğun elinde tüysüz bir fırça Model olmuş resmine sesim nefesim... Varı zarar Yoku karar Yoku yakar... Zaten bir seraptan ibaret hali durumu Bakışlarımı boşluğa savuruyorum Değmesin diye tenine Bu amansız gelgitler artık çok sıkıyor ruhumu... Melek Ta hücrelerimde ne işin var Zaten beynimde bir karınca yuva arıyor Damarlarım sıkılmış Yaram içime kanıyor Göz faydasız kulak atıl düşünce eza Melek Ya sen alacaksın beni Ya da Sonsuza dek sürecek bu ceza... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Melek şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Ümid Harun
28 Mayıs 2011 Cumartesi 20:52:42
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 28.5.2011 03:03:12
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1895
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
güzel bir şiirdi değerli şiir dostu.
tebrikler selamlar..