-Hicran ablama katkıları için teşekkürler-


Ne çok da ezildin kadın
Ne çok da yandın
Acımasızca nasıl da ufalandın
Sen gün ağarmadan kalkardın
Eşini öper uğurlardın
Okula giden evlatlarının arkasından bakardın
Akşamlara kadar çalışırdın da
Dönüp eve bir de yorgun argın yemek yapardın
Gece yarılarına kadar çamaşır bulaşık yıkar temizlik yapardın
Çatlardı ellerin çatlardı yüreğin duymazdın
Nasıl kıydılar sana nasıl da lime lime ettiler
Önce ruhunu pazarladılar sonra etini dişlediler
Seni kaşla göz arası salyalı bakışların
Hissiz dokunuşların mezesi ettiler
On kuruşluk bir ciklet
Beş para etmez bir ayakkabı
Kahrolası bir buzdolabı reklamı için
Soyup soğana çevirdiler
Ne istedin peki senden ne istediler
Seni leylekler getirdi derdi küçükken annelerimiz bize
Şimdi on yaşındaki yavrular internetten
Anadan üryan marifetlerini izlemekteler
Sen dolu dolu bakamazdın bir erkeğin gözüne
Parkta onunla beş dakka oturamazdın utanırdın
Ama bak daha yumurta kırmasını öğrenmeden
Onbeşinde kürtaj oluyor şimdiki bahtsız selviler
Sen kimseye muhtaç olmazdın halbuki
Namusun için yaşardın
Organların çürürdü de sıkıntıdan çileden
Taş yerdin de bedenini satmazdın
Sen anneydin sen cennettin kutsaldın
Yine eğlenseydin gönlünce yine gezip tozsaydın
Yine ekmeğin için koşup çalışsaydın
Ama oyuncak olmasaydın
Özgürlük senin de hakkın
Hatta özgürlük en çok senin hakkın
Tamam suçu erkek milletine yükleyelim de
Ne dersin
Taşıyacağından taşınacağından fazla mı özgür kaldın
Biliyorum sen de rahat değilsin kadın
Biliyorum sen de sıkıştın kaldın
Hissettirmesen de mutlu değilsin
Yaşlı gözlerle yok edilişini seyrediyorsun
Kendini yok edişini
Boşuna kendini kandırma kadın gülemezsin
Nasıl güleceksin
Kalmadı ki (t)adın