DiyemedimŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sen miydin o, yalnızlığım mıydı yoksa?..
Gözlerimde renksiz bir çığlık Kalbimde arsız bir ağrı Bu şiiri bir buhranın arifesinde yazıyorum Ulu kayalar parçalanıyor beynimin bir yerlerinde Bir yerlerinde buzdan dağlar eriyor Ben şakaklarıma seni kazıyorum Sanki asırlardır yalnızım Ve koynumda benden yalnız bir gece Gökyüzünde bir Zühre uyanık Bir de mezardan bozma odamda ben Zaman geçmek bilmiyor Kahrolası saatlerin Akrebi sen yelkovanı sen İnsafı yok uç uca eklediğim sigaraların Duman göğsümde değil düpedüz iliklerimde Ben tutmaya çalıştıkça Hayalin ufalanır ellerimde Hiç kaçarı yok Tozlu yüreğim yine yolculuklara gebe Bu Allah’ın belası sabah etmez gecelerde Yanımda olsaydın Sen diye sarılıp yatar mıydım Belli belirsiz gölgelere Bir bilsen Nelere yeğ tutmadım ki seni nelere Bu şiiri bir buhranın arifesinde yazıyorum Ve artık sözüm geçmiyor kalemime En dipsiz kuyularına düştüm de aşkın Bir adını diyemedim Kimselere.. |