Mâi (düş)
Gel bir mai ol, düş üzerime
Kapaklansın dolsun nefes içime Kabul buyursun o yiğit gönlüme gönlüyle Gelsin, diz çöksün divanına Bilmez mi ki arş-ı âlâdan kâvl eder gönül Bilmez mi ki seyreyleyip cemâlin çehresini Ve yine bilmezmiki Gün hiç doğmaz o içimden yitmediğinde Yüreğim harman yeri gibi ateş-i şuh Hârı ocak, hârı şems, hârı çöl Ziyan olmuş aklım deli divane yoluna Gel de bir tutam yanaş kıyıma ,kıyıma Yak bir daha, bir daha diye inleyip derinden Sal içerime Yusuf/un düğümlü halatını Dert dedikleri kara zindan olası içerime Etti beni ,har"da har, yar"da har Lâl olur dil, göz, hem de beden Takat biter, zaman diner, ruh siner Aşk dedikleri acısı alınmış şerbet Dökte lebe içeyim derinden derinden Yanar gönlün haznesinde ki volkan Tabip aranmakla kaybedilmez zaman Bir nefes üfle gayrı soluğundan Yanan etler dirhem dirhem söner. |
yok be gülüm acısı fazla kaçmış bence aşkın içine oturuyor insanın ciğerini yakıyor :(
sevgiler gülüme...