Yol Senin

-cehenneme el salla cennet elinde-

uzanmış sızlar geceye
sazın teli ve yıkılmış aşklar
sabaha çok var geceyse ağır
ay baksın mavi köşkünden
bu kadar yalnız ve çaresiz
uçup giderken turnalar
ayaklarının altında sarı yeşil
gün akardı kızıl kızıl

yol senin aşk senin
zulmün yaşlı ihtilalin en genç dervişi
cehenneme el salla gitsin
üstüne yürüdüğün ölüme inat
celladına acımak da varmış
ey kara toprak ey ateş topu
direnç vuruldukça sokak sokak
birileri kalkar yerinden
kıvılcımlar dönmesin diye aleve
birileri süpürür erkenden
katline aşık olanlar orda
zeytin gözlü isyana kıyarlar

yol senin aşk senin ayağa kalk
cehenneme el salla gitsin
gör ki ekilmeyen toprak
nasıl da yabancı
nasıl da koparılmış emekten
kuzu yerine yılan akrep
buğday yerine pallax büyür

şimdi kim bilir kim
hangi çiçeğin koynundan bakar
bedeni yakılan pir
zehir zemberek bir sancıdır
ağlayan göğsünde annenin
bu cehennemde analık
kekliğin su içtiği gözede ağlar
çığlık çığlık göz pınarında
koparılıp alınan kız çocukları
toprağın gülüşüyle buluşmadan
nasıl biter bu yangın

üst üste tutuşan canlar altındadır
sevisi aşkı direnci ile bir halk
orda toprak tutar külünü
orda meşe örter kökünü
bütün acısını su yutar orda
yol senin aşk senin
kalk ayağa kalk
cehenneme el salla cennet elinde
ellerinden öper
dünün kiri ve inkarla kurulu
içi boş demir yolu kesen heykel
ve altı hançer karası

Ercan Cengiz