SENDEKi BEN SANRISIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Her insan sevmekle cezalıdır
Bu yüzden türevi kendine eşit olan tek duygu aşktır... Bu şiiri almadan gitme sakın Say ki üşüyen saçlarında ellerim Simsiyah Allah’ ına kadar sen Dışında bırakma dışında bırakma Giderken bu şiiri al susuz kalma Çöl güzel dese de bedevi İnanma su güzel Kaysın gözlerin de sina Sesinde açan kum çiçekleri Fütursuz ağlayışında yağmur bulutsuz ikindilerde Rüzgâr yüzümün duvarlarına vura vura Tek çeyizin olsun bu aşk unutma Ölümden aldıysam ruhunu Ömrümden kesip sana verdiysem Alıp verdiysem bir nefes gibi Çalıp verdiysem, olup verdiysem Gelip verdiysem, bulup verdiysem Borçlu değilsin ödeştik Bir gülüşünde öldüysem İster cehennemin dibine sürgün ateş İster Ganjda arınan bir rahibe İster bir mabette bin yıllık ceset Ya da kendini çarmıhta unutan magdelena Ve ya siyanürlü bir çiçek ağzının kıyısında Öperken avuçlarını kutuplarda buzul Saçlarında geceye asılı kalmış bir şiir mesela Dokunmadan uyuyamıyorsam sesine bir lâ Ne f a r k d e r Beni anla diye ezberledim bilesin Karıncaların ağızlarında yağmur taşıdığı günlerde Sensiz her an ölen şair resmiydim Kalbimi süpüren gece yarısı dudakları İzafeten elimi tutan gökkuşağı Öznesini ele geçirmeden gözyaşlarının Dudaklarından su içmesini sevdim martıların Lavlarda açan su gülüydün arguvan Saflığın gülümsemesiyle büyüttüm seni... cc_ |
Saygılarımla