Bir sandelye çek otur martı kardeş
Gördün işte suya attım tüm şehri


Bir zenci kızın sattığı çiçekten aldım
Bir rahibeye verdim unuttum
Güvercinleri sevdim gülümsediler
Kırk mum yaktım Meryem anaya
Kadetralin kapısında bıraktım uyruğumu/ unuttum




Kollarım yoktu omuzlarımda
Ellerim yoktu kollarımda
Parmaklarım yoktu ellerimde
Bir kadına hibe ettim unuttum




Akşam oluyordu sezam sokağında
Uzun bir çığlıkla geçti Paris treni
Yürüdüm kalabalıklar ortasında
Yağmur mu yağmıştı ıslaktı kadınların saçları
Günlerden mayıs mıydı kuzeyin neresineydim / unuttum




Bir avuç içine çekincesiz kalbimi
Emanet ayet gibi bıraktım unuttum
Gözlerimi bıraktım bir karanfilin omuzlarına
Türbesiydi bütün yol üstü hicretlerinin
Gömdüm başımı gamzelerine / unuttum




Adım neydi kimdim neden esmerdim
Paslı çiviler saplanmıştı sesime
Çatlamıştı bütün maviler bir gülüşte
Sürekli yüzük parmağımda bir iskelet
Hangi tarihi atılmıştı sadetin
Aynı şiirin çocuklarıydık iki gömü
Elim sende oynayacaktık / unuttum




Beni güncesinde yaralı bırakan Su
Kalbimde göveren bir çiçegin
Gölgesinde sakladım seni / unuttum



Yüzümdeki kederi yağmurla yıkadım her sabah
Durdum yüzüme baktım tüm aynalar çıplaktı
Anımsadım dedi elleri eski bir masal
Ayaklarındaki siyah gidişlere aldırmadan
Neden ikiye bölündüm tam ortamdan / unuttum




Akşamdı bir şiire başlayalı
Uykusunda bağırıyordu bir adam
Söndür saçlarında siyahı,söndür saçlarında siyahı
aklımın en tenha yerine bırak git yüzünü
Parça parça dökülürken beynimin tahrifatı




Yakılan bir ruhun ardından
Son kez ağlamaya yemin ederek
Allahın ve kitabın adına
Kırıp şiirlerimdeki putları
Kırdım kalemimi son hecede
Gömdüm bir düşe / unuttum




CÇ_