TAN VAKTİ
tan vakti
ağarır ruhsuz bedenler söz demirdir ateşe atarsın canı yanar eğilir bükülür söz kızgınlıktan o da acıtır utangaçtır oysa değer söz sözün üstüne izi kalır yıldız bakışlım gecenin gölgesiydi sabaha vuran soğukluk ondandır demir buz keser sözüm geri düşer toplarım düşenleri de düşenler benden toplarım kendimi de tersim dönmüş yollarında katran karası yazım demiri kesen sen ezgiler tebessüme dönüşmüş kestiğin ben tan vaktinde ağaran beden... benden... tersim dönmüş gitmeler uçmalara dönüşürken ruhum yıldızlara yıldız değince bakışlarına tan vakti ağardım... kızıllığında kavuşmanın kendimi geceye kattım... |
yollarında katran karası yazım
demiri kesen sen
ezgiler tebessüme dönüşmüş
kestiğin ben
tan vaktinde ağaran beden...
benden...
TEBRİKLER GÜZEL OLMUŞ.