GüverteTers dönmüş bir böceğin çabasını yaşıyor gece Düşünceyi yağmalıyor karanlıkta bekleyen kaygı Denizi olmayan bir kentten gemiler geçiyor suyun ellerini tutuyorum Kesilmiş bir ağaçtan af diliyorum Yuvasından ilk kez çıkıp kanat çırpan kuşların sevincini evlerin penceresiz duvarlarına asıyorum Geçmişin kumsalında gezinen ayak izlerini soruyor dalgalar içimdeki fırtınayı söküp rüzgara veriyorum Bulutların arkasında can çekişen gün ışığından başka kim anlar bir ömrün yolcusuz duraklarında mutluluğun durmadığını Var olmayı seç diyor Şimşeğini üzerime dikmiş bir gelecek Denizi olmayan bir kentten gemiler geçiyor Güvertede ben.. |
Her zamanki gibi yine çok duygulu bir şiir okuttunuz...
İlk emir OKU ile başlar…
......................................... Saygı ve selamlar..