..

şair olabilsem var/ya
birgün
bende şiir yazacağım
harikulede inanki
toprak
su
güneş
yıldız demeden hava/ya şöyle derinden bir hava atacağım
alırken şilt ve taclarımı yalandan da olsa,hep;haykracağım
korkma be anne...korkma sen,hiç;
büyüyüp şair olmak diye bişey de var/ya
hayatta
ama anne.! bırak,bırak
bırak da çocuk kalayım
sarmışken kolların beni o sıcacık göksünde
anne.!
anne.!
bişeyler söyle kulağıma N’olursun,bişeyleeeer.!
ki;
feyz alsın herdem olduğu gibi bu çocuk gene de,sende
annnnne-
anne
annnnne-
anne
artık ;
şair falan da olmak istemiyorum,inanki;
hani,o dediklerim var/ya
anne
heryerde
ama heryerde öptüm doyumsuz o ellerinde
baksana
resm edilmiş buralarda gene...sanat!
varsa anlayan biri,kalk.! bir mail at
o’na
buna
sen de erinme n’olursun
arkadaş
gel,hiç değilse bir sigara molasında
çıkarken kıvrım kıvrım gökyüzüne,duman
alevi içinde insanlik madimak ile sivas’ta
anlat
anlat
anlat şiir nedir-i,duman olmusum..duman
anlat da bal-i
bir oh çekeyim bu arada şu karşı dağlara
Fâilâtün...Fâilün makamında,şarkısı yaman
her yer alt-üst demeden dibine kadar zindan
bu nasıl hamam
bu nasıl han
şiir
şair
yan ha sen..yan

aruz mu...hece mi...nazım mı...us-uz mu
okyanus ötesinde heryer,yoksa;taze muz mu
yutulmuyor be bre,yutulan çıkışa yetmiyor
yoksa buna sebep hazım mı,usta;us-suzluk mu
ve/ya
ayıptır demesi ya,zıkkım şu Pankréas olur mu

*

Sair Metin Demirkaya