Istırap bu
Bir şarjör kurşun
Bir revolver gerek hepimize…

Bir ölüm

Gecenin elleri var dedim ya sen inanma çocuk
Hala umut var dedim ya sen inanma çocuk
Sevdiğin kadar sevileceksin dedim ya sen inanma çocuk
Sen şairsin katlanırsın dedim ya sen inanma çocuk

Hadi git şimdi
Sıska bacaklarını kıracağım yoksa
Sus!
Ola ki gözlerinden yaş düşer
Dudaklarında bir martı çığlığı olursa gece.
Kalemi kıracağım çocuk.
Bir daha gülmemeye gömeceğim seni
Eflatun bir düşün ardına.

Bir ağlamak

Ve düştüğünde Juliet’in gözleri aklıma
Bilemedim
Ses/sizliğim de biraz kan biraz kül oldu şiirim.
Ki ben Opheliayı öldüren
Hamletim..

Bir sıra kurşun olduğundan ağlamak
Hepsini
Kurşuna dizdim

Durup da ardıma baktığım da
Tüm
Cesetler bendim.

Bir gülmek.

Su!
Gibi
Temiz…
Sus!
Gibi
Biçare…

Istırap bu
Bir şarjör kurşun
Bir revolver gerek hepimize…

İşte tükürüğün de boğuluyor insan
Biraz sıradan biraz şeytani
Yaş tuttum oyunu değil mi?
Bu.

Çocukları vurmalıyız öyleyse
Evet, evet çocukları.
Ki masumiyeti taşımasın kimse
Ola ki bir çocuk değiştirsin insanın ve şeytanın dünyasını…

Çocukları evet çocukları suçlara boğmalıyız
Sevmeleri çıkarsız olduğundan.

Istırap bu
Bir şarjör kurşun
Bir revolver gerek hepimize…

Söylesene öylesine hiç yoktan yere
Bağır çağır söylesene
Bir ölümün sonu kaç gün ağlamak kaç gün gülmek…

Hadi kalk bir sigara uzat da içelim
Ki
Sonra yağmurdan bahane geceye soyunalım
Sevişmeye

Teninden kısmet tenimden çocukluğum aksın.
Hadi susma
Bakma öyle gecelik tutulmuş kadınlar gibi gözlerime.
Biraz şarap biraz sigara öncesi değil mi hepsi.
Sus/ma/lardasın
Dalkavuk bir gecenin henüz öpülmemiş dudaklarısın sende.

10.05.2011. (mekansız) geri dönüşlerim -1-