KAHRAMANI ARTIK KALSIN BU MASALIN
Tüm hamlelerim tükendi…
Ki Piyonlarımın hiç biri vezir olmadan Şahın kılıcıyla kana bulandı… Bana kalan bir tahta at ve bir uzun yol. Neresinden başlarsam neresin den dönersem Kendime mat. Ki mevsim bahar dışarıda Oysa kar yağıyor benim saçlarıma Cemreler ihanet ediyor adına Dilim lal kalıyor dişlerim arasında. Su/suyorum sana. Ellerim hükümsüz tenlere dokunuyor katli vacip Ellerim kesile… Vaktin ensari şairleri öleli çok oldu Şiirin muhacirin imgeleri Gaybın arafın da sırat muhakemesin de. Ne cennet diliyorum ne cehennem bekliyorum Şiirsiz bir kent kuruyorum yaktığım sahifelerden Güne perde çekiyor duman Ki Güneş balçıkla sıvanmazmış –gülerim- Bakın ben güneşi ne güzel kan ve küle boyarım Sesime ses katmasın kimse bu vakitte İstemem kuzguni nefesleri. Baykuşlar sakilik yapıyor Gökyüzü meyhanesinde Kargalar ve akbabalar dünya denilen hengâmede Kahramanı artık kalsın bu masalın Âşık ve maşuk kavuşmasın benim kafilemde Âdemin oğulları tekrar öldürsün insanı insan elinde Kumdan kaleler gibi oyunlarım Fildişi kulemden uzakta daha uzakta mutluluklarım Şimdi ellerim bir çakmak Ve henüz içilmemiş sigara Sana S/överken… Ölüme S/överken… Müptelasıyken şarabın ve sigaranın Aşk için aşklar yakıp külünden şiirler kurmuşken Sen şimdi yazdığım şiirleri kendi üstüne Alıyorsundur birde E/s/k/i sevgili Ismarlama imgeler fazla sana Hele ki Anka’nın kanadından kaptığım mürekkep Daha fazla Sen Satır aralarına sakladığım boşluklar da ara şiirini Bu benim bir avuç kül ve kan şehrime… |
Âşık ve maşuk kavuşmasın benim kafilemde
Âdemin oğulları tekrar öldürsün insanı insan elinde
ademin çocukları, en büyük günahın bedelini en büyük ceza ile ödeyecektir..
kafilene katıksız iyilikler katman dileğiyle . can dost..
emeğin daim olsun..