NEHİR GİBİ...Ara sıra sesim duyulur uzaklardan, Saklı bir nehrin ıssızlığınca amazonlarda Zaman zaman umuttur geceye çalan Zaman zaman asi bir bakış Yerimi bilen sadece Paslı bir çocuktur. Durgun suların getirdiği Ormanın ve bütün diyarın Kötümser hücreleri Çocuk gözyaşları Yoksulluk ve yoksunluğun karası Ve ihanetin kokusunda nefessiz Issız bir gelincik türküsü Karşılıksız bir sevdanın alazında Yangın isleri Ve tomurcuklanan gül dalının Koparılan rüyasına boyanır rengim. Çamurlu olan aslında ben değilim. Ben değilim, ağlayan bir yağmur damlasında Uzayan zamanda kırılma noktası Taşkın veren zülüflerde Asılı hayatların müsebbibi, Beyaz at üzere murada Ç/ağlayan ben değilim. Sır dolu volkanlar bağrımda Ardı ardına, Yaşama sevincini kucaklar gibi çınlar öfkesi. Tertemiz bir sabaha vurur şafak Telaşım temizlenir, Temizlenir dünya avuçlarımda. Ömrüm serilir yollarına zamanın Yaşatmanın kutsallığına bütün borcum. Yaşamayı severler bilirim, Sevdikleri ben değilim… 16.04.2011 m.abdırgan |