Felaketiydi yaşamanın
Takılır nefesim acısı tazelenir
Nihayetinde örselendi canım
Sendeliyor kalbim toy bir kız için

Sözlerinde suskunluk yasası
Nazından vazgeçerse daha da bir sevimli olacak
Ey soluğumu kesen
Eğer bir gün karşılaşırsak deniz gören bir yerde
Masada mey şişesi önümde biri boş iki kadeh
İlkin, senin gözlerine mahsur düşse benimki
Sonra yüreğinin kapsına asılsa
Belki avuçlarının içi terler
Kim bilir?

Mahzunum adalı!

Kısmet siper etti elini
Kulağına çalınmış olmalı, iptal edildi yelken seferleri
Sen biraz bekleyeceksin
Nasıl da yoruldum şirin durmaktan
Paydos zili çalıyor gövdemin
Kanatlarımı yeni ufuklara çırparken şöyle uzunca gitsem ben

Ey sakin yüreğimi karıştıran el
Külümü karıştırınca
Eski bir resmine bakar gibi baktı bana

Zamanın yüzüne tersine çevirdim kum saatini
Eşikte düşürülmüş hatıraların açık unutulmuş kapısı
Ahşap evin mehtaba yataklık eden odasının içimdeki kız çocuğunu alıp geldim
Çok geçti
Çocukluğun makyajının aktığı
Sızmış bu şehrin garına bir manzara gibi

Gökyüzüne yaslanıp çözdüm yadigârların lehçesini
Zannedildiği kadar güçsüz değilim ben
Büyüdüm annemin boylarındaydı boyum
Gecenin en metruk anında sokakların dizinde fütursuzca çok ağladım
Dur demeye gücü yetmedi kimsenin
Kendi saçlarımı okşadım başım dik dursun diye

Bende bu dünya derdi yok sanma
Uyku girmez düşüme çığlıktan önce
Donuk bir kış göğünün altında eğilmiş ağacın çıplak dallarında filizlenirken gece
Karanlık köy verilirken göz yumuyordu sine

Yaşam karmakarışık bir bulmaca, yavan bir menü
Ziyafet sofrasından kalktım açla tok arasında
Hamdım, piştim, sibir dağından döndüm
Bağrı yanık bir arif kadın oldum
Of, of deme mi?
Sen çok bekleyeceksin

Sakin bir gecede, ürkek bir yağmura denizin rutubeti karışıyordu
Bir baba ve iki kadın, üçümüz, aklıma gelişini severim
Sevgiyi demledik, edebiyattan söz ediyorduk, iyiydik
Babamın sesi, aşkın muhteşem dizeleri

“Yüzün iki harfti senin”
Önüne düşen bukleleri yüzünü görmek için kaldırdım
Huysuz kadınım
Bir daha aya bakmadım hiç!
Minicik pıtırdılarla karanlığıma tel tel yıldız yağdı
Sabah tazeliğinde su gibi tenime sinmiş
Yüreğimde belli belirsiz bir iç çekme
Aklımda hınzır bir soru işaret eder
Amansız sevişim aziz bir şeysin
Mini minnacık huysuzum

Kıskandım o huysuz kadını
Sendeki âşık olma haline âsığım ben
Sana benzeyen bir adamdan bende şiir dinlemek istiyordum

Hiç sevmedim mevhum aşkları hiç

Uzlet sıkıntılı bir illet
Sen, ben, ne fark eder ki
Sevginin seni-beni olmaz diyoruz ya hani
Değişmedi hiç bendeki mihengi
Sevgisine yaşına, kimliğine kantar vurmadan
Elimi tutanı da sevdim, sırtını döneninde
Öyle ki
Mesut olsunlar diye dualar ettim geceleri

Sümbülî bir gökyüzü, ıssız bir pazar günü
Grileşmiş bir deniz gözüküyordu uzaktan
Güneş öyle nefis ki! Yalaz yalaz
Efsunkâr bir kıvrılış o kadar cazip ki
Hiçbir bestekâr onun nağmesini bulamaz
Dudaklarım başka bir gülüşle gülüyor

Bir çınar ağacının yeşil dalları altında
Boğaza sırtı dönük bir adam bi başına
Sesi babamın sesine ne çok benziyordu

“Kalbimin tam alnı ortasına bastı, aşkın can damarı çatladı”
Ama güzeldi! Söyledikçe dilim topallıyor!
Önce kokusu geldi
Sonra rüzgârı
Daha sonra başak gibi döküldü omzundan saçları
Kara kirpiklerinin çerçevelediği mavi gözleri soluğumu kesti
Candan geçilesice aşkı azat etti
Yeknesak bir cümleyle her gece serenat verebilirim

Söyleyemediklerimle zihnimi söylediklerimle yüreğimi terletiyorum
Söyleyebildiklerimden çoktu
İç cebime istiflenmiş senli şiirler
Sen deniz gök, bir an dursanız ithaf ederdi sana
Nerdeyse tükettim nefesimi! Etme getir kulağını
Ley-la! Benimle evlenir misin?

Ba-ba!
Sana benzeyen birine evet dedim!

KAYIP YALDIZ