Kahretmek diye başlıyorum.
İncil’den İsa’ya sesleniyorum
ve avuçlarımda çivi izleri
gözlerimde ihanetin kini
ben bir yehuda misali
kendimi tanrıya hibe ediyorum
nasıl başlar söz, kelimeden önce?
şimdi nasıl anlatmak gerek seni dizelere?
yalnızlık, duman ve ötenazi...
diz kapaklarımdan vurulmuş gibiyim sanki
ağıt desem!
bu kadar içli olmaz,
çıldırmış bir hayvan inlemesi desem öyle değil
sana bir şeyleri anlatmak
üstelik mevsimlerden bir yaz
üstelik haziran...
fitil fitil geliyor sevmek burnumdan
nasıl bir şeydir şu saniye ölebilmek
genç desem, değilim....
yaşlı desem, acınmaz hale gelirim
ama dilimde yüz bin iman var
yazık ettim kendime imanım kadar
kirpiklerimden dirhem dirhem düşer ayrılık
hangi şarkının notasında kayboldum ben
akciğerlerimde bir nikotin kolonisi
ve nefesim daracık sokaklarda sıkışmış gibi
ölmek desem şu an sana
diri diri beni sevebilir misin ki?
eller ak olur hep bahtlar kara
yollar nereye çıkarsa cıksın
ve fal bakan kadınların yazgıları
avuçlarımda yığılsın
şimdi bir çocuk olsam,
mesela tam şu an, şu saniye, şimdi!
sevmek uzun hikaye sevgili...
sen bir çocuk sever gibi sev beni;
alnımda yokluğunu taşırım mahremiyetin
çelik kadar soğuk desem yalnızlığın
buralarda bir tek ben ürperirim
aklımdan bir milyon ton
tam bir milyon cümle geçiyor ağır ağır...
ne dinim ne dilim kaldıramaz ki,
Elbette omuzlarım da tabi
ölmek nasıl olur bu saatte sevgili?
üstelik akşam ezanının tam orta yerinde
kulağımda yankısı Allahın doksan dokuz adı
ve bir fısıltı kadar buğulu sessiz
ölmek nasıl olur dersin?
bu saatte allahtan habersiz?

anlatmak lazım oysa seni
oysa mevsim sıcak...
Sırılsıklam kan ter içindeyim sanki
Tahammül edilmez dinlemek sevgileri
karambole gitti bütün sevişmeler,
sota da kaybettik bütün öyküleri,
tam şu an şu saniye şimdi!
Sivri dişleriyle bir aslan yapıştı enseme sanki
yağmur şimdi yağmalı,
sevmek şimdi olmalı
özlemek desem lügatim yetmez..
tam şimdi sevgili
kan kaybediyorum sanki
anlatabilmek şu an seni
satır satır kelimelerle
tam şimdi bir cümle ile...
gitmek ve bitmek eylemlerinden sonra
köküne bakmadan otların ve kelimelerin
tüketmek nasıl olur dersin bu saatte kendini?
ve hırpalayarak ırkçılar gibi bir şeyleri
sanki ceplerimde taşıdığım madeni para birikintisi
meteliksizliliğimi yüzüme vururken tıkırtısıyla
gitmek nasıl olur dersin şimdi senden
gitmek peş parasız ve pulsuz
varlığımı kabullendiremediğim bir şehirden
yagmur desem bir şeyh duası
kahredici sıcak desem...
avuclarımın ortasındadır hala terli yası
gitmek şu an şu saniye senden
gitmek...?
ölürken bile belli etmeden..
sessizce
....