BİR SEN
soğuk nefesinden
çıkarken yer ve gök avucumun içinde sararmış yaprak yüzün inkar etmedim hala yüzünde güneş keşfettiğim dağlar göller de tuhaf bir ben yokum inandım kanatların var senin savaşların olmamış hiç tuhaf seni bulduğum yerde oysaki kendimi aradım dönüşürken aşk yokluğuna hatırladım yeşili şimdi göründüğü yerde ıslatmalı yağmur üstelik başladığı yerde cılız mevsimler yaratıyorum bir sen içe dönük |