ARZUHAL
nasılsa
ellerime konmayacak kuşlar nasılsa gidenler dönmeyecek suya yazdım şiirlerimi nasılsa kimse okumayacak ! her dalga vuruşu her damla sektirecek kelimelerimi sonsuz enginlere… beni yalnızca sen anlarsın anne ! bir de gök mavisi okyanuslar bildiğim tüm hikayeleri rüzgâra fısıldadım o da gözü yaşlı bulutlara kar taneciklerine dönüştü her bir kelimem dağların zirvesinde ulaştı kardelenlere tomurcukların boynu büküldü beni yalnızca sen anlarsın anne ! bir de yetim çocuklar... o kadar çılgın ki ruhum küçücük bedenime sığmıyor kocaman dünya çok dar... diktiğim hiçbir elbise tam olmuyor gözüm kapalı yaşayım desem göz kapaklarıma asılı vicdanım inciniyor... beni ancak sen anlarsın anne ! bir de ölü çocuklar… gündüzün değil gecenin karanlığını seviyorum tüm kötülükleri örtüyor çekincem korku değil ... yüreğimin telleri kanıyor ne zaman aya baksam kirlenmiş doğaya ışık umuda yol oluyor ne zaman yıldızlara dokunsam saçlarıma hüzün yağıyor... beni yalnızca sen anlarsın anne ! bir de bağrı yanık şairler… Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ ayşe uçar 08 /04 / 2011 |
Gecikmişliğimin özrü ile harika şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla....