hayat bize bir sevgiliyle küstühayat bize bir sevgiliyle küstü periler geldiler ellerinde beyaz bayraklarla imge ağladılar tanrı diye merhamet dilenildi duvarlardan pencerelerden sızan her ışıktan cümle cümle umut her baharda başka renkler kül ederek bütün ilikleri közlenene dek bedenin yandılar, yandırdılar aşkın kara döşeklerinde özlemin on dokuzları olmadı kül bile caydırmadı ah hayat bize bir sevgiliyle küstü ölüm bile geldi barışmadı lokman kurucu |
bize bir sevgiliyle küstü
ölüm bile geldi
barışmadı"
Bu kısım başlı başına bir şiir
Tebriğimle.