ÖLSE DE ÖLMEZ
Teşhis ile birlikte, soru doğru olmalı
Bil ki yanlış sorunun, doğru cevabı olmaz. Tecrübe ile sâbit, söylemeye ne hâcet Gel boş yere uğraşma, delikse çuval dolmaz. Akıllıysa bir insan, elbette nefsin güder Sağa/sola sapmadan, doğru yolunda gider "Ağam, paşam" diyenler, hepsi bir gün terk eder Hele kaybet mal, mevki, kimseler kapın çalmaz. Şunu asla unutma, eğer değilsen şâkir Gün gelir hesap sorar, kabirde Münkir, Nekir Fakire, fukaraya, el uzatmak gerekir Çile katığı olmuş, garibin yüzü gülmez. Acımaz adam doğrar, öyle ki kıtır kıtır Uğramamış semtine, ne insanlık, ne hatır Utanmadan “barış” der, durmadan kan akıtır Bir gün biterse terör, analar saçın yolmaz Eğri diyen azaldı, eğri olan eğriye Yolun yarısı gitti, ne kaldı ki geriye Kitap, evlat ve eser, hasene-i câriye Bıraktıysa geride, o zat ölse de ölmez… 25/03/’11 Hanifi KARA |