Ses ver sevdam ses ver,
Orada mısın?

Teknemin kürekleri çürüdü,geri dönmeye gücüm yetmeyecek...

Tek başıma öleceğim.

Gözyaşı şişesine dolan kan,kızıl ki hem,tan yeri kadar.
Güneş bir daha doğmayacak,karakış bitene kadar...

Bu çilenin sonu yok,başlangıcını unuttuğum dertli asırların yaprakları döküldü,
Kral çıplaktı,
Bağrışlar işe yaramadılar yine de.



________________________________.ZT.___________________________________
Çırılçıplak gerçekleri örttü karanlık,
Ay ışığında saklanan gözyaşları,
Hiç dindiremediğim hıçkırıklar,
Mağrur bakışlarımdan yükselen sefalet,
Yalan-gerçek gelgitlerinde boğulan aşkın çığlıkları sardı afakı,
Karanlık saçlarında ısındığım hayaldin,
Güneşle doğup dünyama geldin...


Baykuşları sevince boğdu firakın,
Hazan inkişaf eyledi,
Zemheride zehirlendi zakkumlar,
Berfinler açmadı,
Kartaneleri göçmedi,
Kadim karakışın başladığı devirdi o devir,
Gittiğin çağın sensiz yıllarıydı.
Kartaneleriyle gelmiştin yurduma,
Dönüşünde de onları bıraktın geride.
Hiç kalkmadılar.
Ardında bıraktığın tüm boşlukları,
Kartaneleri doldurdu,

Yüreğimde bıraktığın izlerse hala öksüz... ________________________________.ZT.________________________________



Karanlıklar ülkesinden güller diyarına uzanan acıklı bir hikaye,
Uzak diyarda gerçeğe dönüştü.
Kalın gövdeli gürgenlerin yurdunda son buldu.


Karakış hiç bitmeyecek gibi,
Hasretin hiç bitmeyecek gibi.












Z.T.24032011