Tatlı Bekleyiş
Yumuşak bir kıştı ellerimde eriyen
Bahar düşmüştü kalbine. Aylar boyunca sırtıma dokunan elleri çelimsizdi. Sızlamıyordu sesi, çatlaklardan odama akarken Aşkı oda öğrenmişti, sızlayan yüreğiydi. Ellerime dokununca eridi beyazı. Şimdi bahara hayat veriyordu… Köklerini besliyordu, acı ayazı sönmüştü gözlerinin. Akıp gitmişti siyahı onca gözyaşı sonrası kalmamıştı sızısı. Oysa onca ay burnumdan ciğerlerime kadar zehir solumuştu. Aşkın gücü büyüdükçe büyüdü. Zehri aktı gitti… Sevgi yeşil ve renkli bir hırka ördü. Isınmıştı omuzlarım... Çiçeklenen dallar meyveye durmuştu. Güneşin bilge ve şefkatli ellerinde büyüdü yazın ilk adımları... Sislenen yamaçlardan gökyüzüne ulaşan toprak kokusuna uyanmıştı bekleyişler... |