Okuduğunuz şiir 13.3.2011 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
EN MAVİSİNDEN ÖLÜYORUM
sanma ki hikayesi şu titreyen dalların düşen yaprakla biter böyle bir kara sevda kara toprakla biter*
.......&......
şimdi omzumda akşamın alaca yükü sana dökülüyor kalemimden bütün kelimeler kızılca kıyamet kopuyor her gün bu vakitlerde sensizliğin başkentinde bir kefede yaşadıklarım ve sevaplarım diğerinde yaşanmamışlıklar ve günahlarım ah’larım eyvahlarım aksıyor adımlarım, topallıyorum gene siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
bir mısraya, bir şiire sığmaz sensiz ölümün sancısı yaprak yaprak dökülüyorum sayfa sayfa eksiliyorum kış bastırdı bak ellerime daha şimdiden kar yağıyor sanki avuçlarıma papatyaları koklayamadan çığ gibi büyüyor sensizlik, kuşatıyor yamaçlarımı gördüğüm bu kabustan uyanmak için çırpınıyorum uyanamıyorum yeni bir güne siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
çığlık çığlığa trenler kıvrılıyor aklımın raylarında savura savura kara dumanını dilek ağacımın dalları budanıyor birer birer acımasız, hoyrat eller tarafından allı morlu çaputlar savruluyor etrafımda tutamıyorum uçuşan dileklerimi biten şarkıların ardından ben de tükeniyorum sanki umut tacirleri uçurtmalarımın kanatlarını yoluyor süzülemiyorum göklerde özgürce siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
yüreğim üşüyor ben üşüyorum yıldızlar düşüyor denizlerime kum taneleri gibi sessiz çığlıklarım vuruyor yumruklarını gözlerime her gece zift karası efkarlar demliyorum yokluğunun ocağında iki kesme şeker yetmiyor tatlandırmaya
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
EN MAVİSİNDEN ÖLÜYORUM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
EN MAVİSİNDEN ÖLÜYORUM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hicran hanım, sonbaharı yaşayan ve yaşatan duyguları çok güzel aktarmışsınız dizelerinize..seslendireninde ağzına sağlık,hoş olmuş.. beğeniyle okudum ve dinledim şiirinizi..tebrik ediyorum..
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
MÜKEMMEL BİR ŞİİR YERİNİ DE BULMUŞ GÖNÜLDEN YÜREKTEN TEBRİKLER
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
Günün şiirini ve şairini yürekten kutluyorum. Saygı ve selamlarımla.
Dur! silme sakın mavilirini.. inadına giyin en koyu mavileri mavi yakışıyor can Hicran'a hem nergizler açtı buram buram sağına dön bir bak hayat devam ediyor. tebrikler can..
siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be! maviye aşık mavi tutkunluğunda mavice ayrılış güne gelen mavi bir esinti mavide mavice maviliklere
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
Şiir ğibi şiir okudum iliklerime kadar hissettim. mükemmel ötesi duyguların yansıması şair ağla şiir ağlar. yar ağlarmı bilinmez mechul..Yüreğinize sağlık Allah yürek yükünü hafifletsin. gül gönlüm den ağlayan yüreğe bir demet gül versen yürek sukunete kavuşurmu? "Bilemem. Allah sevip sevilmeyenlere yardım etsin Allâh'ın selamı üzerine olsun... Sevgiler Selamlar..
emine erdem tarafından 3/31/2011 5:23:03 PM zamanında düzenlenmiştir.
Evet hicran... Bol arabesk , bol gözyaşı... Keşke dalga geçseymiş şair bu acılarla. Ama yüreğinden geçenleri yazmış ;oysa şiir bir yapıdır hesabı kitabı olan. Genç kardeşlerimiz şiirini yazıyor ve bir daha düzeltme ihtiyacı hissetmiyorlar.Madem şiir bir mimari,her gün bir yerleri onarılabilir diye düşünüyorum:
Örneğin: "Kalem nasıl ağlar?" Vatandaşa soralım bakalım. --Amca be kalem ağlar mı? --Hadi ordan densiz! der .
Muhterem şair kardeşim,göstergenin karşıladığı nesne ya da kavramda gerçeklik duygusu yoksa imge havada kalır ve komik duruma düşer.Ben anlamıyorum,gençler dağları ufalayıp toz yapıyor,denizlerden çay demliyor,rüzgar yiyip,yağmur içiyorlar...Elbette bu hengamede söz ilk defa söylendiği için okuru cezbediyor;lakin sözün dile mal olması için mantıksal alt yapısının da bulunması gerekir.
Örneğin:
Kırklı yıllardan itibaren Amerikan çeviri Türkçesi diye bir yapay dil oluştu kültürümüzde."HEY ADAMIM!","KENDİNE İYİ BAK!","SEN KOCAMAN BİR APTALSIN" ... Bu arada güzel kız anlamında "Bebek" sözcüğü de dilimize girer ve çok tutulur.O yıllarda bu modaya uyan Cahit Kulebi "BEBEK" şiirini kaleme alır.
"Senin dudakların pembe ellerin beyaz Al tut ellerimi bebek tut biraz"
.......................................
Şimdi,bu şiirin ilk beytini okuyan bir okurun aklına bembeyaz bir bebek mi gelir yoksa şuh bir kadın mı? Bizim kültürümüzde güzel bayanlar için;fıstık,gülbeşeker,cep elması,kalem kırığı,fidan boylu,taze...vs. sözcükleri kullanılır ;ama bebek diyeni pek duymazsınız.Yani demem o ki, dilde sırıtan yabancı söylemlerle şiir yazılmaz,pardon yapılmaz. Dolayısıyla şairin:
"her gece zift karası efkarlar demliyorum yokluğunun ocağında iki kesme şeker yetmiyor tatlandırmaya"
diye kurguladığı dizeler inandırıcılıktan yoksun.
Gerçi bu sitede en küçük bir eleştiriden sonra neredeyse tehditler bile alıyoruz :ama insan düşündüğünü de yazmayınca içi şişiyor.Sayın seçici kurulun biraz daha itinalı şiirler seçmesini dilemekten başka çare yok.Hoş onlar da mecburen daha önce defalarca günün şairi seçilmiş arkadaşların değişik şiirlerini yayımlamakta buluyorlar çareyi.Demek ki yavaş yavaş oluyor bu işler,hepimiz yeni bir şeyler öğreniyoruz her gün.Herkese kucak dolusu selamlar,şaire başarılar diliyorum.Şairlik kumaşı olan bir arkadaşımız tek eksiği şiirini demlememiş,gereksiz sözcükleri çıkarmamış;yoksa Türkçesi arı duru,müzikalitesi iyi...Gerçeklik şair gerçeklik...Şiirle kalınız.
amca omzunda bir avuç gülüş gördüm amman dikkat et düşmesinler... haaa o ceplerindeki ay kırıklarını da yoksul bir çocuğa ver sevinsin garip:) diyecem ama elini kesmez de mi o kırıklar...
Mavileri silip,en mavisinden ölmek...Mavi uçsuz bucaksız düştür,umuttur,yeşile can veren bir buluttur mavilik. Silinmesin maviler yüreğinden. Mavinin tonlarında gidip gelen duygular... Beğeniyle paylaştım güzel dizelerini. Kutluyor,saygı ve sevgilerimi yolluyorum.
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be
harika imgelerle süslenmiş okunsaı bir şiirdi..klutladım şiir yüreklim....sevgimleee
gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be! Uzun zamandan beri sık giremiyordum buralara.Özlemiş olmamın dışında hasremişim güzel şiirlere.Her türünden serbest hece aşk ne varsa.Sitem özlem türü duyguların harmanında dinledim okudum şiirinizi.Kutluyorum.
sanma ki hikayesi şu titreyen dalların düşen yaprakla biter böyle bir kara sevda kara toprakla biter*
.......&......
şimdi omzumda akşamın alaca yükü sana dökülüyor kalemimden bütün kelimeler kızılca kıyamet kopuyor her gün bu vakitlerde sensizliğin başkentinde bir kefede yaşadıklarım ve sevaplarım diğerinde yaşanmamışlıklar ve günahlarım ah’larım eyvahlarım aksıyor adımlarım, topallıyorum gene siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
bir mısraya, bir şiire sığmaz sensiz ölümün sancısı yaprak yaprak dökülüyorum sayfa sayfa azalıyorum kış bastırdı bak ellerime daha şimdiden kar yağıyor sanki avuçlarıma papatyaları koklayamadan çığ gibi büyüyor sensizlik, kuşatıyor yamaçlarımı gördüğüm bu kabustan uyanmak için çırpınıyorum uyanamıyorum yeni bir güne siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
çığlık çığlığa trenler kıvrılıyor aklımın raylarında savura savura kara dumanını dilek ağacımın dalları budanıyor birer birer acımasız, hoyrat eller tarafından allı morlu çaputlar savruluyor etrafımda tutamıyorum uçuşan dileklerimi biten şarkıların ardından ben de tükeniyorum sanki umut tacirleri uçurtmalarımın kanatlarını yoluyor süzülemiyorum göklerde özgürce siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
yüreğim üşüyor ben üşüyorum yıldızlar düşüyor denizlerime kum taneleri gibi sessiz çığlıklarım vuruyor yumruklarını gözlerime her gece zift karası efkarlar demliyorum yokluğunun ocağında iki kesme şeker yetmiyor tatlandırmaya
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
Saygıdeğer Hicran hocam, yürekten kutlarım Çok güzel bir şiir Saygı hürmetlerimle.....
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
Güzel dizeleri ve yürek sesinizi kutluyorum...saygıyla
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
sanma ki hikayesi şu titreyen dalların düşen yaprakla biter böyle bir kara sevda kara toprakla biter*
.......&......
şimdi omzumda akşamın alaca yükü sana dökülüyor kalemimden bütün kelimeler kızılca kıyamet kopuyor her gün bu vakitlerde sensizliğin başkentinde bir kefede yaşadıklarım ve sevaplarım diğerinde yaşanmamışlıklar ve günahlarım ah’larım eyvahlarım aksıyor adımlarım, topallıyorum gene siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
bir mısraya, bir şiire sığmaz sensiz ölümün sancısı yaprak yaprak dökülüyorum sayfa sayfa azalıyorum kış bastırdı bak ellerime daha şimdiden kar yağıyor sanki avuçlarıma papatyaları koklayamadan çığ gibi büyüyor sensizlik, kuşatıyor yamaçlarımı gördüğüm bu kabustan uyanmak için çırpınıyorum uyanamıyorum yeni bir güne siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
çığlık çığlığa trenler kıvrılıyor aklımın raylarında savura savura kara dumanını dilek ağacımın dalları budanıyor birer birer acımasız, hoyrat eller tarafından allı morlu çaputlar savruluyor etrafımda tutamıyorum uçuşan dileklerimi biten şarkıların ardından ben de tükeniyorum sanki umut tacirleri uçurtmalarımın kanatlarını yoluyor süzülemiyorum göklerde özgürce siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
yüreğim üşüyor ben üşüyorum yıldızlar düşüyor denizlerime kum taneleri gibi sessiz çığlıklarım vuruyor yumruklarını gözlerime her gece zift karası efkarlar demliyorum yokluğunun ocağında iki kesme şeker yetmiyor tatlandırmaya
sen yoksun gözlerin yok ben ağlıyorum nasıl diye sorma bana bir kalem nasıl ağlıyorsa öyle gözyaşlarım can veriyor kalemimde düşmeden daha yere siliyorum mavilerimi en mavisinden ölüyorum ölüyorum be!
çok güzel di yürek sesi kutlarım şairi ve yorumu zevkle dinledim
Çok çok yazmak isteyip de yazamadığım, bir yaşamın özetlendiği, boğazda hıçkırıkların düğümlendiği dizeler...mavilerde ölmek...Üst üste okudum, dinledim.Belki yazarım bir gün.. Sadece kutluyor, saygılarımı sunuyorum.
en mavisinden ölüyorum
ölüyorum be!
Can kardeşim ;çok güzel lakin silemezsin. silemezsin. silemezsin ,boşuna uğraşma sevgilerle kal sakin esen kalllll...