Dağlardan esip gelen
Nemi yamaçta atan
Bizi kavurup yakan,
Tayfuna bakıp da aldanan
Bıktım bu fön rüzgarından!...
Bora gibi çılgın esen,
Hiçbir rüzgar görmedim ben,
Hortumlar yükselse çöllerden
Ne gelir ki artık ellerden
Tayfun götürmüş herşeyi kökünden!...
Bir meltem esmeli derinden
Kahrettim tayfuna derdimden
Kuzeyden gelen karayelden
Acılı haber gelir bizim elden
Nedir çektiğimiz bu esintilerden!...
Lodos esince,yanmayan kömürden,
Cansız beden çıkar fakirin evinden;
Tayfun esince,götürür hiç olmazsa kökünden,
Bora geçmezdi ki,artık semtimizden,
Esintilerden kurtulup girseydik gönüle derinden!...
Gönülden gönüle incitmeden esen,
Ne lodos,ne karayel, ne de tayfun
Borayım,herzaman çılgın estim ben,
Yaktım gönülleri geçtim derinden,
Önemi yok tayfun da bizim elden,
Titreterek iki yıldız kayarsa içinden,
Biri Tayfun,diğeri de ben!...
Gezerek gelirim her iklimden,
Aldırmam dalgalara geçerim denizlerden;
Gece ve gündüz nedir bilmem ki ben
Bir sevda masalı inerim tepelerden,
Gülümser yüzüm,göğe yükselirken!...
Yıl:28.04.2004
Saat:12.00-12.35
Kadıköy/İst
EROL KEKEÇ