CANIMCANIM Can suyumu avuçlarında içtiğim Yarı ömrüm sübyan sevgim Sol yanımda beslediğim Biçilmemiş sevda çiçeğim… Canım Gizlenirsin Kaf dağının eteklerine Kıstırmışsın dudağın arasına aşkın adını Kızarmış yüzün güneşin ateşinde Asi rüzgâr savurmasın sırma saçlarını Şirvanlarını salma üzerime… Canım Kusmuyor artık ölü denizler üzerime Azgın kayalara savrulan çılgın benliğim Yıldırımlar düşmüyor sessizliğin gölgesine Karabasanlar bayram ederken düşlerimde… Canım Bir karartı gibi gölgen düşerse gözlerime Kurak topraklarda gözyaşımla beslediğim Yalnızlığın çelme takarken bedenime Kaybetsem bile ölümüne sevdiğim… Canım Sarhoşluğun sana değil doğmayan güneşe İyi bak kendine sığıntı oluyorum gölgelerine Bedenim den ruhumu almak mı istiyorsun Dönmez olsun gölgen ayak izlerimi istemesen de… Canım Hercaili umutları kurutmak sen gidince Keşke hep hayalimde kalsan Canım zülüm etme ne olur kendine Git hadi git sevmiyorsan unut beni sende.. Yazan Remziye Çelik Yorum Hasan Dağ 7.2.2011 Pazartesi Sesiyle şiirime can veren Hasan dağ ablasının bir tanesine saygılarımı sunuyorum Bu şiirimi can dostum Sedat Bey beni şiire Tevfik eden en yaslı günümde manevi dostluğunu esirgemeyen ve bugünde doğum günü olan Sedat Bey ve canım oğlum Doğan çelik ,e armağan ediyorum iyi ki doğdunuz nice yıllara..Dostluk Bir Günlük Değil Ölümlüktür.. |