KARA
kara...kara...kara
kara topraklara, kara somunlar için salarım kara buğdayları. karasabana kara öküzlerimi koşarım. karadır ellerim,karasabanın sapında. kara sabahlarda, kara umutlarla uyanırım hep. gecenin karanlığında dönerim eve,tarladan. kara...kara...kara kara ellerini tutarım Hatçe’min kara gecenin koynunda. kara çarşafların üzerinde kara.. kara çocuklar için birleşir kara bedenlerimiz. kara gözlerimiz kara uykulara dalar sonra. ve ben her kara gecenin, kara uykularında beyaz bembeyaz bulutlar görürüm rüyamda ve her sabah yeniden kara toprakların, kara koynunda bulurum kendimi kara...kara...kara yoksa beyazlıklar tükendi mi? |
kara...kara...kara
yoksa beyazlıklar tükendi mi?
...
KARAYLA BAŞLAYAN HERŞEY İYİ İŞLENMİŞ ...
TEMA BAŞARILI...
ŞİİRE SEVGİYLE ...