AYRILIK DESTANI
anamın ak sütüne bağlanmışım,
kesmişler sütten günün birinde. bir yalancı meme bitivermiş ağzımda her ağlayışımda. oyuncaklara dalmışım, almışlar bir gün. masallar dinlemişim, kesmişler bir gün. şarkılar öğrenmişim unutmuşum, ben o zamanlar çocukmuşum. bitermiş günler aylar bitermiş çocukluk günleri de yitermiş insan okullara gidermiş ilk ayrılığı yatılılar çekermiş. mektupların yolları uzun hasret günleri kısa ayrılıklar upuzun sürermiş. ayrılık dile gelip aahh çekermiş. gel zaman git zaman her yerde ayrılık şarkıları çalarken filmler ayrılık.. ayrılık tüterken bira tüketimi git gide artarken benliği kişiliği boşalıp birilerinin birilerinin ceplerine para olup dolmuş foto-moto romanlarla kasetlerle videolarla renkli-menkli televizyonlarla inletilmişiz. hep birden meyhanelere birahanelere itilmişiz. adımız tüketiciymiş tüketip tüketip kendimiz tükenmişiz yar gitmiş ah ayrılık demişiz, kar gitmiş kar demişiz, yaz bitmiş yaz demişiz. ayrılık destanı koymuşum şiirimin adını vaaayyy dediniz. biz o ayrılıklara ayrılık demeyiz. bizler için ayrılık içerilerden baktığımız mavi gök mavi deniz. başka söz söylemeyiniz. |
koca bir insanın sıradan bir tüketiciye dönüştürlme öyküsünü okudum.
kutlarım.