KEŞKELERİN AĞITLARI
Yağmur yağıyordu gittiğin gece ,
Çivi gibi ,kaldırımları delercesine. Ardından baktığımı hatırlıyorum pencereden , Gördüğüm , siyah bir silüetti sana dair . Kendiyle cebelleşiyordu sanki. Ve bir an , duraksadığını hatırlıyorum gene , Kahrolası inadın , geriye dönmene izin vermiyordu , İzin vermiyordu da , Basıp gidemiyordun da bensiz bir geleceğe doğru. Ben , ben farklı mıydım ? Nasıl gel gitler yaşadığımı , Ne menem bir çelişkiyi omuzladığımı , Ve altında ki ezilişimi , Bir ben bilirim , o dakikalarda... Gitmene izin veren yüreğime , Ardından bakan gözlerimin isyanı , Halâ kulaklarımda sanki. Bazen düşünüyorum da , Sen , o inadı kırabilseydin , Ben, gururumu yenebilir miydim diye. Sanırm bunu asla bilemeyeceğiz , İKİMİZDE... |
ve hüzün hayatımızın hiç bir katresinde eksik olmayan yanıyla bizimle yolunu adımlayan hasretle arkadaş
özlemlerle yoldaş kılmışsınız duyguları
yüreğine kalemine sağlık dost kalem
selam ile.