Sen, bana geceleri sor
Bitmek bilmeyen kara geceleri
Adını durmadan sayıklarım
Ninnidir adının heceleri.
Yine de sanma pes edeceğim
Uyku, dilimin sükûneti
Sükûnetim çığlığımdır geceye
Gece bağırıp çığırdıkça
Böyle konuşur kalbimin sesleri.
Sen, bana hasreti sor
Kor gibi yakar ciğeri
Dudaklarının arasındaki dumandır nefesim
Dudakların, yalan sözlerinin çemberi.
Yine de geleceğim sanma
Bir değil bin kere gitti sonuçta gözlerin
Gözlerin aydınlatırdı ya geceleri
Gözlerin solduruyor artık baharın bile çiçeklerini.
Sen, çekip gitmeyi, ayrılığı, acıyı bana sor, bana
Sen ne bilirsin uzayan günleri, gündüzleri
Ne yürürken ne gülerken ne de severken
Hatta sevdiğini fısıldarken
Hangisinde böyle yazdın çizdin ellerimi
Sen, bana ellerini sor, ellerini
Nerede, hangi köşede görsem âşık bir çifti
O zaman bozuluyor dilimin sükûneti
Kalbimin sesleri
Dilimin heceleri
Anılar akıyor yüzümden,
Anlıyorum ayrılık sisli.

BAŞAK KURU