Beyitlerle Nasihat
Tertemiz bir ahlâkı, yeğ tutarsan paraya;
Sakın sokma şeytanı, nefsin ile araya. Dünya malı kazanmak; değil ki bir meziyet, Madde için bir kârsa, mana için eziyet. Bu nasıl bir hırs imiş, acep neyin uğruna? Tamah sadık dost olmuş, ateş düşmüş bağrına. Boşa geçer günlerin, akıp gider saatler, Son nefesin anında, anlamsızdır vaatler. Bu dünyada yaşarken tövbe etmek evladır. Mükâfatı verense; yalnız Yüce Mevla’dır. Sürüp giden hayatı, bitmez bir oyun sandın, Nefis denen düşmana bilmem nasıl aldandın? Kırdığın tüm kalpleri, onarmadan gidersen; İmtihanı kaybettin, eğer ki kin güdersen. Öfke ile kalkanın her bir anı mihnettir. Kararınca yaşamak Yaradan’a minnettir. “Bir namazlık saltanat”, özet; bundan ibaret. Mahkûmuz bu dünyada sabret yüreğim sabret! |