Haber saldım olmadı, mektup saldım almadı.
Benden ona yar olmaz, gayrı unutsun demiş.
Aşkı kalbine gömsün, boşa artık feryadı,
Yollarıma çıkmasın, çekilsin gitsin demiş.

Mektupta baştan sona sevdiğimi anlattım,
Hayatın anlamını senin sevginle tattım.
Dedim, sensiz olamam yapma diye dayattım,
Eğer görmek isterse, rüyaya yatsın demiş.

Başka sevgili bulsun, onu sevsin dese de,
Kötü söz söylemeyip, intizar etmese de,
Açıkça belli etmiş dille zikretmese de,
Mecnun gibi çöllerde, yok olsun yitsin demiş.

O, benim her şeyimdi, yaşamamın gayesi,
Ruhuma şifa idi nağmeydi billur sesi.
Karalar bağlamasın, tutmasın artık yası,
Çıksın Berit Dağına, kendini atsın demiş.

Yok mu? Mahir’e ümit, az da olsa, bir ışık,
Görmeden yaşayamaz, bu gözler sana âşık,
Haber göndermiş geri, şaka ile karışık,
Eğer dayanamazsa, intihar etsin demiş.

Mahir Başpınar