KAR YAĞAR KARABAĞ'A
Kar yağar Karabağ’a
Kara yağar Beyaz ölüm Ve Zulüm Ve Rus Ve Ermeni Geçilir; Ağdam-Şuşa, Eskeran-Hankendi Ve bir gece Hocalı Kasabası Çıkartılır meydanlara; Yaşlısı, hastası Kar yağar Karabağ’a Kar toprağa, kan kar’a Gece kara Kar’a kan karışır Balalar bağrışır Rus Ermeni Ve Zulüm Akla gelmedik ölüm Kara bahtlı Hocalı Böyle katliam görmedi Tarih, tarih olalı Kar yağar Karabağ’a Ermeni koşarken sola, sağa Melekler gökte ağlarken Kar kanlı Hamile kadın iki eli arkasından ağaca bağlı Ermeni yerinde duramıyor heyecanlı Attı elindeki demir parayı havaya Bu ne hınç, bu ne inanç Sonra döndü yanındakine Akçik, manç? ( Kız mı? Oğlan mı? ) Kar yağar Kan kar’a yağar Ermeni bir hamlede elindeki kasaturayı Hamile kadının karnına dayar Kar yağar Karabağ’a Kan yağar Kar kana, kan kar’a Ve bir nara Geceyi baş aşağı ikiye yırtan Sanki it uluması Sonra Ermeni’nin elinde tuttuğu Hamile kadının karnında saplı kasaturası Kar yağar Karabağ’a İki kesik kadın başı İki kale direği Hani futbol topumuz? Dedi diğeri Sonra iğrenç bakışlarla bağırdı Ürkek serçe yavrusu gibi bir kuytuya tüneyip Hıçkırıkla titreyerek ağlayan Çocuğu yanına çağırdı. Çocuk gözleri zeytin tanesi, kalem kaşlı Başı daha yeni traşlı İşte bu! İşte bu! Derken kuduz köpek Nasıl da mutlu Sonra bir diğeri çocuğun kafasını tuttu Masum çocuk, gözleri boncuk, boncuk Vah çocuk Bir hamlede koparıldı vücudundan başı Yağan kar’a, akan kana karıştı iki gözünden akan İki damla gözyaşı Bu ne zulüm Bu nasıl bir savaş Kapandı kesik başın açıkgözleri düştüğü yerde yavaş yavaş Kar yağar Karabağ’a Kar kara yağar Kar’a kan yağar Kin, nefret, hınç, zulüm, yürekler taş Hocalı Sokakları dolu Kesikmiş kol, bacak, gövde, baş Odun yerine Hızarlar insan biçmekte Asrın vahşetinden gök kubbe titremekte Kar yağar Karabağ’a Kan yağar Ağar, ağar Yolun sonu Ayağında yamalı donu Başında kalpak Yaşlı bir Ahıska Türk’ü Dilinde türkü “ Hoş geldin ölüm Kahrolsun zulüm” dedi Ve Sustu Ardından Ermeni kan kustu Kar yağar Karabağ’a Kara yağar Olsa da Şerefsiz Dünyanın Gözü kör, kulağı sağır Hocalı’ da bir gecede Yerinden sökülen 613 Karanfil Her yıl 26 Şubat da Kan olup, kar’a yağar Ereğli, 26 Şubat 2008 Yüksel Erentürk YILMAZ ( 26 Şubat 1992 Yılı Hocalı Katliamının 19.Yıl Dönümü, Kanayan karanfilleri Rahmet ve Minnetle anıyorum.) |
Kar kara yağar
Kar’a kan yağar
Kin, nefret, hınç, zulüm, yürekler taş
Hocalı Sokakları dolu
Kesikmiş kol, bacak, gövde, baş
Odun yerine Hızarlar insan biçmekte
Asrın vahşetinden gök kubbe titremekte
Allah razı olsun sizden değerli kardeşim duyarlı yüreğinize selam olsun...eyvallah....
müslümanın müslümandan başka dostu yok bilelim....kimseye muhtaç olmadan tek yürek olup aynı bayrak altında
yaşamamızı el birliği ile sağlayalım..selam ve saygılarımla..