CENNETİN ÇOCUKLARIGirdap ki buncu yıldır kusuyor yuttuğunu, Arz-ı mevut diyerek vuruyor tuttuğunu. Öksüz Kubbe tüs Sahra miracın durağında Yetim Mescit-i Aksa en hüzünlü çağında. Asırlardır bilenmiş hazır bekleyen bıçak Bi-sebep mazlumlara kılıfından çıkacak. Ey Peygamber katlini mubah gören zalimler Kenan’daki kuyuda Yusuf ile kadimler. Yıllarca boz bulanık bir hayalin peşinde Hayasızca kirletip gitti her gelişinde Yükseldi feryat figan, arş’a uzandı avaz Yalan söyleyen tarih bir kere de doğru yaz Rahmet ki yıkadıkça şühedanın kanını Sahralar gelinciğe verdi bütün al’ını Hep sustuk, hep seyrettik yapılan bunca zulmü Ağlayana diken de bize atılan gül mü? Gülüşleri gül sandık, oysa bize isyandı Şüheda gülüyorken Cennet ayan beyandı Zembereği boşanmış zaman sanki koşuyor Yaşayan lal-ı lisan, ölüler konuşuyor Atılırken zalimin ateş başlı okları Kevser’den su içiyor Cennetin çocukları ( Gazze’li çocuklara) |