Ey dost, tut elimden düşüyorum…
Kilit vuruldu hane kapısına ,üşüyorum…

O yar beni ‘’yar’’ eyledi;
Tutturdu mayasını sineme,dert eyledi..
Feryadım duydu yol,açtı bağrını baş eyledi..
Bir derde düştüm ey dost,ahım dağları zul eyledi..

O yar vurdu, gözüm ferinden;
Kanadımı terk eyledi..
Rüzgarım koştu peşi sıra;
Narımı çöl eyledi..

O yar içimi yaktı; beni hayal sandı
Düşüme düş ekleyip beni kül eyledi…
Haberin saldım, kuşlara,ağaçlara
Gözüm yaşı kurumadı,saçımı tel eyledi..

Ey dost tut beni,ayağım yaralı:
Yürüyemez oldu yollar harap;yasım var karalı..
Hangi civana dönsem;o yarin yüzü saklı
Ellerim koynumda kaldı, ard arda ardın sıra
Tuz bastım yarama,eridi aşkın ateşinden, ben bu dertle dolalı..

Bilsem ki,kalbimden geçti,aşkı Munzur’u boyladı
Can’dan geçtim, canan’ım yaralı,acısı şuramda kaldı..
Ey dost tut beni,o yar beni,’’yar’’ eyledi..
Varıp karanlığın deryasında,
Göğüm yüzünü ,burç eyledi..
Talan oldu şiirlerim,hanemi viran eyledi..
O yar beni ‘’yar ‘’eyledi
Yaktı ciğerimi,efendime kul eyledi..

Ey dost, tut elimden düşüyorum…
Kış vurdu sinemi,kıyametim;
ciğerimde bir yangın :yarin adı,
Ben bu derde düşeli
Biçare aşkın suyun içeli,
O yar beni’’yar’’eyledi..
Tuttu göklere mah eyledi..

Bilsem ki beni sarayına sultan eyledi,
Afet-i devrana meşk eyledi..
Yüzü sanki Yusuf,kalbim var ki Züleyha
Bir katre suyuna pul eyledi..
Bilsem ki dost,o yar beni neyledi..?
Kökümü söktü yerinden,dertlere ihsan eyledi..
Beni benden ayırıp,
Yad’ıma zehr eyledi…

Sibel Eşiyok