Seni On Dört Şubat için sevmedim
Mevsimin dördünde, ayda ararım.
Biçim, resim, heykel diye görmedim
Üç yüz altmış beş gün seni anarım.

Kök salmış içimde, sevgi saçağın
Oynaşır kalbimde, duygu köçeğin
Olurum yanında, ateş böceğin
Pervaneler gibi, pır- pır dönerim.

Sevgiler daimdir, geçmez bir anda
Ömürlerse biter, erir zamanda
Muhabbetse sürer, iki cihanda
Sen varsan yaşar, yoksan sönerim.

Evimin süsüsün, bahçemin gülü
Gönlümün neşesi, aşkın sembolü
Yuvamın dumanı, ateşi, külü
Sende ısınırım, sende donarım.

Davul çalsa sanki, bana saz gelir
Baklava, börekler, bana az gelir
En tatlı şekerler, bana tuz gelir
Peteğimsin benim, sana konarım.

Baharım, güneşim, serin gölgemsin
Malım, mülküm, tapum, yerim, ülkemsin
Karımsın, canımsın, bitmez ilkemsin
En büyük eserim, sensin hünerim.

Necati; şekilci değildir, asla
Sen benim sevgimi, ben’le kıyasla
Sana bir şey olsa, ağlarım yasla
Sende kavrulurum, sende yanarım,

Neceti OCAKCI