ŞUBAT CELSESİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ..
İçimden geçerken sen Öyle nereye gittiğini bilmeden Ve düşerken son hilal gökyüzünden .. Ay’ın tutulması gecenin yakasına Gecikmiş zamandı ve Şubat ayazı Tanrı ismimi söyledi ilk kez Yüzüme baktım lekeli aynada Kanamaya hazır bütün yaralarımla Kabuk bağladım Bütün bildiklerimi unutmalıyım Bütün hayallerimi sonra Sevdiklerimi ve de Sevmediklerimi Ağır olmamalı tabutum Dayayıp sırtımı rüzgara Geçip karşıma bakacağım Ve doğmadan henüz güneş Gözlerimi azat edeceğim Sadece tek kelime Sadece tek söz Biri duysa öleceğim Tanrı’ya söz verdim Sen giderken peşin sıra Bedenimi yakacağım Ruhum sana emanet Freud Kestim soluğumu ortasından… Kan fosiliydin damarımda Ve boynuma ilmek çekmeden duran Biri emir verse giyotin kesiği Acıtmaz sen varsan ucunda Kapım çalınmıştı aslında sen yokken Son sözlerim işte ilkinden sonra İsmim kalsın kulaklarında çınlayan Seni çok bekledim ben Her yağmurun inadına Seni yağarken gökyüzü … |