Bir Sıkımlık ŞiirBir sıkımlık şiirin var. İster şimdi, ister sonra... Çirkin gönlün bilir, tercih senin. Sen ne zaman dersin ki; şiirimi istiyorum. O zaman ki ben şiirini yazarım. Şimdilik bana müsade, ee yolcu yolunda gerek. Hiişt! Düşürme suratını hemen, gül biraz! Biliyorsun gitmemek için atmadığım takla, Yapmadığım şaklabanlık, delilik kalmadı. Bir şeyler hep eksikti senin için, uyuşmuyorduk. Zaten sen beni hiç sevmedin, ben kuruntu yaptım. Ne zamanki gözlerini gördüm, vurulmuşa döndüm. Ne vakitki gülümsedin bana, o an aklımı aldın. Ama şimdi gerçekleri görmekteyimki, hepsi benim hayalimdeymiş. Kızmamaktayım sana, hatta hak bile vermekteyim. İşte isteyipte demeye cesaret edemediğini yapmaktayım. Bir şiiri yırtar gibi yırtmaktayım yüreğimdeki senleri. Sen bana git diyemedin, belki acıdın belki de sen gidecektin. Şimdi ben gitmekteyim, gidiyorum aha işte yalnız kal. Ben keşke demedim hayatımda hiç. Seni keşke bu kadar sevmeseydim de demiycem. Pişmanlık sevmeyi bilmeyenlerin işidir. Görmekteyimki pişmanlık denizine düşmüş gibisin. Sevmeyi beceremeyen, sevilmeyi haketmeyen birisine yakışanı yapmaktasın. Şu an gülmelisin, mutlu olmasın çünkü ben, Yani baş belan, sorunlu adam gitmekte. Zil takıp oynamalısın, sevinmelisin. Bir şey diyecek gibi bakmamalısın bana. Giden bir yiğide birşey denemez, hele ki gitmeyi kafasına koymuşsa. |