Ne Yapardım Gitseydin
İliklerime dek işledi bu korku,
Öylesi bir ürperişle irkildim ve uyandım ki bu kabustan, Gerçekle hayal arasındaki o ince fark şeffaflığın da ötesindeydi. Damarlarımda kanım dondu, Beynimde düşüncelere kramp girdi kaldı. Hareketsiz kaldım. Kıpırtısız,manasız bakışlarla dona kaldım,baka kaldım. Hıçkırıklar düğümlendi boğazımda, Yutkundum, Kurumuştu boğazım, Mide haplarından olsa gerek bir ekşime, Ufkumda kederleri estirdi. Korktum bir tanem. Seni kaybetmekten korktum bu sefer. Gözlerimi sensizliğe açmaktan korktum. Gölgelerle dolu bu nursuz şiirsiz dünyada, Yalanlarla başbaşa kalmaktan korktum. Meğer ne vahim sancı imiş,varlığında senden ayrı, Yokluğunu solumak,sensizlik denen kabus, Dünyalarım yıkıldı,yandı bir evren, Saltanatı yıkılmış yüreklerde ihtilal naraları, Sensiz ihç uyuyamadığım,zifiri gece yarıları. Meğer ne korkunç bir gerçekmiş sensizlik, Yaşadım bir vakit,yaşlandım o an, Yüreğime aklar düştü, Durdu bir an,sendeli yüreğim,ölüm ki çok yakın, Bir insan nasıl ölür ecelsiz,yüzüme bakın. Düşlerde dirilen baykuşları dinledim, Kışlarda kanayan, nakışları dinledim, Beyaz tanelerde savrulan aşkların hikayesi, Kartanelerinde inayet,Rahman ı n himayesi, Sırça bir köşkte yaldızlarla örtülmüş, Adı aşktı,en ürkek güvercinin boynunda ilmik, Çırpınan serçe kuşları gibiydi üstelik. Bir kartal pençesinde biçare,takatsiz duruyordu, Milat bir vuslatın akrebine vuruyordu. Takvim sayfalarında üşüşen rüzgar, Takvimlerde saklanmış çığlık çığlık ezkar, Vuslatın sinesinde hicranı soluyordu, Öyle kadimdi ki ayrılık, Gözlere her daim ıstırap doluyordu. Ne yapardım,gitseydin. Tutunacak dalım mı var? Sığınacak kapım mı var? Ne yapardım gitseydin? Z.T. |
Sevda insanın benliğindedir. Yarası dinmez
saygılarımla