BİR DAMLA SU
Dünü gömdüm derinlere,
Bugünü sorun bana Yarın kimbilir nerede, Düne ahlar çekip Yarınlarda yaşayanlara Takıldıkça her adımda Bugüne mersiye yazmamak Elde mi dökülüp geliyor işte! Güne çıktığımda ne varsa, Selam ediyorum hepsine Onlardan biriyim bende; Hesap ediyorum kendi kendime Düğümleniyorum bugüne, Yarınları kovalıyorum gözümde, Değil mi içler acısı İnsan olmak nerde kaldı peki, Onurlu haysiyetli yaşamı Kurabilir miyim bu halime; Çatışmalarla dolu bu yüreği Dindirmiyor hiçbir görünürdeki, Sırılsıklam rahmet eli Islatırsa tüm bedenimi O zaman belki o zaman, Sakinleşir bu doyumsuz bedevi; Bu günün anısına aldım kalemi İçimdeki kelimelerin hepsi, Savrulup gitti bir yaprak gibi! Kelimeler terkedince beni Ben ne söyleyebilirim ki, Bir damla suyum sizin gibi, Bazen sel olur çoşarım Çoğu zaman da aşındırırım yerimi! Yıl:10.02.2006 Saat:22.00-22.15 Çengelköy/İst. EROL KEKEÇ |