ZEVK UÇAR UTANÇ KALIR
Orada geçer akçe, îman, amel, güzel huy
Göç zamanı yaklaştı, hazırlık yapın n’olur. Cüz-i irâde böyle, duymadıysan bunu duy Ne ararsa bir insan, sonunda onu bulur. Tek bahâ biçilmeyen, en değerli şey îman Her şeyi kaybetsen de, onu kaybetme aman “Ahsen-i takvim” üzre, yaratılmıştır insan Eğer kendin bilmezse, dağda kurt gibi ulur. Kaderin cilvesi bu, kendi gülün deremez Bu dünyada hiç kimse, tam murada eremez Kul tedbirle mükellef, onu değiştiremez Hastalıklar bahâne, eceli gelen ölür. Arada bir gücünü, denemek için sallar Biraz da dost görünür, hasmını allar/pullar “Su uyur” o uyumaz, her zaman fırsat kollar Aradan yıllar geçse, düşman öcünü alır. Kör nefsin bahçesine, çekmelisin güzel set Daha fırsat eldeyken, solmamışken beniz/bet Bir gün seyredeceksin, sen filmine dikkat et Yüz kızartan bir zevkse, zevk uçar utanç kalır… 23/01/’11 Hanifi KARA |
Biraz da dost görünür, hasmını allar/pullar
“Su uyur” o uyumaz, her zaman fırsat kollar
Aradan yıllar geçse, düşman öcünü alır.
Kör nefsin bahçesine, çekmelisin güzel set
Daha fırsat eldeyken, solmamışken beniz/bet
Bir gün seyredeceksin, sen filmine dikkat et
Yüz kızartan bir zevkse, zevk geçer utanç kalır…
Büyük bir beğeniyle okudum şiirinizi. Yüreğiniz dert görmesin.