ÇÖLDE AÇAN GONCALARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir gün Hz. Ali’nin (r.a.) önüne edepsiz, kötü sözlü ve katı yüzlü bir küstah gelip dedi ki: “ Neden Hz. Ebû Bekir’in ve Hz. Ömer’ in halifelikleri esnasında halk kavga, karışıklık ve husumetten, ölüp öldürmekten uzaktı da senin ve Osman’ ın halifeliği zamanında böyle çekişme, ihtilaf ve bozukluk oldu?” Hz. Ali (r.a) cevaben buyurdu ki: “Zira ben ve Osman, Hz. Ebû Bekir ve Ömer’ in yardımcıları idik. .Bana ve Osman’a sen ve senin gibiler yardımcı oldunuz.” Bu kıssayı okuyunca bende bir boyun borcu olarak böyle bir şiir yazmayı düşündüm. Şefaatlarına nail olmak dileğiyle inşallah... Yüce Mevla’m övmüş, övmüş yaratmış Sıddık, Ömer, Osman, Ali bir başka Her birine farklı bir lezzet katmış Sıddık, Ömer, Osman, Ali bir başka Ben Sıddık isterim, sıtk ile seven Ben Sıddık isterim, gönülden veren Konuşunca bülbül susar dinlerdi Sevdasından tüm gönüller inlerdi Onlar Hak aşığı, yiğit erlerdi Sıddık, Ömer, Osman, Ali bir başka Ben Ömer isterim, Hak-Hukuk bilen Ben Ömer isterim, gözyaşı silen Terazi hak bilir, hakkı tartardı Bir fakir gördümü derdi artardı Ölüm ile koyun koyna yatardı Sıddık, Ömer, Osman, Ali bir başka Ben Osman isterim, hayâ timsali Ben Osman isterim ender emsali Her söz bir inciydi paha biçilmez Hepsi de güzeldi biri seçilmez Candan geçilirdi, ondan geçilmez Sıddık, Ömer, Osman, Ali bir başka Ben Ali isterim, ilim bahçesi Ben Ali isterim yavan bohçası. Ereğli, 19 Mart 2008 Yüksel Erentürk YILMAZ |
İman dolu kalemine saglık gönlüne saglık
Şiirinizi severek okudum..
Yozgat tan gönül dolusu selamlarımla...