Yeni torunum oldu, tam on altı yaşında,
İlkbaharın gülleri, taçlanıyor başında.

Aileden biridir, tanıyorsunuz gerçi,
Şiir prensesidir, adı; Hatice Çerçi.

Eminedir annesi, o da benim bacımdır,
Sevinçleri sevincim, acıları acımdır.

Bana dede deyişi, yüreğimi kaynatır,
Öyle şiir okur ki, yeri göğü oynatır.

Heyecanlı duyarlı, aklı yaşından büyük,
Taşımayı biliyor ağır gelse de bu yük.

Eksikleri var amma, zamanla olgunlaşır,
Köprü kurar, bu günü, gelecek nesle taşır.

Kendini başkasından daha üstün sanmazsa,
İltifata şımarmaz, alkışlara kanmazsa,

Şöhret bela getirir, hissedip anlamalı,
Öyle ağır bir yükün, altında kalmamalı.

Fazilete bürünse, erkânla edebiyle,
El üstünde tutulur, tevazu sebebiyle.

Güzel kızım Hatice’m, inşallah onurlanır,
Şu yaralı dedesi, sevinir sürurlanır.

12.01.2011…Mustafa YARALI

--------
Mahcûp eder mi hiç! Dede’sinin Hatice’si/Prenses’i
Sanmaz, Kanmaz, Şımarmaz İnşa Allah, Dede’si!

Dilerim çok mürüvvetler görsün Ailesi,
Daha çook iftihar etsin onunla Dede’si!

Dost kalem ;AHİRETEHU’DAN