Yatağım Taş Sanki...( - kıracaksan sen kır be kader ! gel hadi gel ,geç kalacağız Azraille buluşmaya...) /.. ağır aksak kaldırımlara vuruyorum yatağım taş sanki / ömrüme uzak yüreğim tenha dolu bir yalnızlık anlıyorum ki sensizlikte bu çelişkide boğuluyorum... ...direniş cephesinde bir mevzideyim yüreğim kurşunları kanatıyor / sözlerim buz tutuyor çakıl taşlarından evler yapıyorum inadına ocakları tüttürüyorum... mutluluk bir oyunmuş / geç de olsa anlıyorum... boğucu çekirge seslerinde yalvarıyorum dön ama bu sefer perdeden süzülen sokak ışıklarına huzur ver ! bırak evimize o girsin / elimde kırk yıllık kahve fincanı gökyüzün de dolunay , bahçem de fesleğen kokusu bırak beni kader / işim yok seninle ...aşkı vurmuşlar zaten buğulu sözlere gerek mi var bundan sonra... -kıracaksan sen kır be kader! Daha yolum yok benim ! mecalimse zaten hiç olmadı ki... emreonbey |