Çok duygusal ve hasas bir şiir hep görürüz ama görmez gibi geçeriz.Bazen yardım eli uzatırız.Bazende gerçek mi diye çekiniriz.oysa görmek gerçek mi diye sormaktan daha güzel değilmi hayatta yapılacak güzelliklerin başında bu duyguları yansıttığınız gibi tüm insanların gerçekten yüreklerinde hissetmesi dileğimle.Teşekkürler ve tebrikler.İyi akşanlar

görebilmek bir ayrıcalıktır,
tebrikler...

Yer yer gezdim okurken şiiri Ankara'da ve kocaman gözleriyle bir belediye otobüsünde karşımdaki koltukta oturan çocuğu anımsadım. İncecik eski püskü bir kazak üstünde. Ve Ankara olabildiğince beyaz bir ayaz... Belli ki babasıydı yanındaki çocuk gibi kara ve kırışık yüz hatlarıyla; zayıf. Ne kadar da kalın giyinmiş ne kadar da sarmalamıştı kürklü paltom bedenimi. Kremsiz ellerindeki çatlaklarla karşımda esmer bakışlı çocuk nasıl da utandırmıştı beni.

ÇOK GÜZELDİ.DUYGU DOLUYDU.
NEMLİ GÖZLERLE OKUDUM VE YILLAR ÖNCE
YAZDIĞIM BİR ŞİİRİMDEN İKİ DÖRTLÜKLE EŞLİK ETMEK İSTEDİM
YÜREĞİNİZE SAĞLIK..TEBRİKEDİYORUM TÜM KALBİMLE.
SELAM VE SAYGILAR DOSTA...HŞT

SAHİPSİZ ÇOCUKLAR

Sokakları mesken tutan çocuklar,
Yürek çarpar, dudak çatlar, uçuklar.
Atılır mı bunlar, daha küçükler?
Karda, kışta, sokaklarda yatılmaz
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...

Henüz uçacaklar, yürekler pır, pır..
Yumuk yumuk eller, hep kıpır, kıpır
Uçamaz da düşerler tıpır, tıpır..
Sokaklara yavru kuşlar atılmaz
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...

Paramparça sırt baş, sanki dalanmış.
Sanırsın ki, yokluğa sevdâlanmış..
Bir lokmaya sokak sokak dolanmış
Dolukur gözleri, kaşlar çatılmaz
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...
.........................................
.........................................
.........................................
Halil Şakir Taşçıoğlu...( fazlası fazla gelir di) SA.