o l m a d ı mkızıla boyadı karşı yakada tüm camları güneş ve ben hiç yanan olmadım yeşile teslim kışı satın almak kolay bahara özlem duyan hazan o l m a d ı m uçtu rüzgârında kalemin ipek saçları ayaklarına kapandı tüm postaneler mesai bitiminde açan çiçeklere yanan kırmızı ışıklara kandı ümitlerim sivri topuklu bir ayakkabının üzerinde durabilmekti yaşamak ama hiç kadın olmadım uzadı gölgem babama dönüştü hiçbir bisiklet selesine sığan o l m a d ı m İSTİSNA (4 Ağustos 2007, Şişli) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: “katil annesi”) |
bir vurgun daha,,,
olmamaktan mı geçer adres,
olamamaktan mı,
olana yanmaktan mı,
karşıysa yaka,,, vazgeçip hasret kalmaktan mı,,,aldanmaktan mı,,,kayıp akıldan mı...karşıyakadan mı...
dur düşün anasya
ama dur bi düşün,,,
,,,