Hey benim yakamoz edalım...
Hatırına yakışır diye
Mehtabını beğendirmek için
Ay,dil döker nazlanmış gecelere

Söyle hele...
Gül kokusu kadar ağır mıdır bu dağlar
Söyle hele...
Kuruyan bir çiçeğin başucunda hangi yağmurlar ağlar

Mecrasının utangaç gururundan sayıp
Belli etmesede gözlerindeki ırmakları
Ceylanlara dargın pınar başlarının derlediği
Ağıtlara küskün bir dil kaçağı türküsüdür bu
Sakın ola ki...
Yetim bırakıpta ağlatmayasın dizlerinde

Hazanların kem nazarından sakladığı
Bir baharı daha var mıdır diye
Bakışlarının kapısını birer birer aralarken
Zulasındaki son hayalinide eskitti gözlerim
Artık gün bugündür dılem...
Kahretme şu suskun vedaların
Ardına dönüp dönüp bakmalarının bize çektirdiğine
Saçlarında soluklanan yorgun rüzgarlara
Selamımı bırakıp dönerim bu defa

Hesabı mı olurmuş...
Şafakları gecelerin diline düşmüş sabahların
Hesabı mı olurmuş...
Affedilmek için yakarışa durmuş günahların

Bekleme boşuna...
Karanlığın ayak seslerini kovmuyor ki bu geceler
Hasretine sürgün edildiğim bu ıssızlığım yıkılmadan
Ellerine dokunmuşluğumun hatırasını gönder imdadıma hele
Gönder ki...
Çiğ taneleri düşmesin ayazların göz diktiği hayallerime

Aldırmazdım ya...
Uykularım teselli edip dururdu
gün batımından kalma yorgunluğumu
Ama gel gör ki...
Gözüm kesmiyor bundan sonrasına
Kalemim bir tek nazarına bile kıyar değil ki
Hakkını helalden saydın mı Dılem...
Uyanışlarındaki mahmur bakışların düştü satırlarıma