Seni Düşünürüm
Denizi düşünürüm
Siluetinle çalkanan denizi Tutar yosunların kokusu Dalgalar köpürür seni düşünürüm Yakamoz çakar, seni Yolları düşünürüm Sensiz zor, çetrefilli Korkutur ıssızlığı, ıslaklığı Lambaların altında durur düşünürüm Yağmur başladı mı inceden Işıklar karardı mı Sessizliğin nöbetinde bulurum seni Dağları düşünürüm Yalnızlığından memnun mu hepsi Başlarını çevreleyen dumanla kardeş mi Eteklerine yapışan mızmız çocuk gibi Alıp başımı gitsem derim Alıp seni de Koy dumanlarıyla kardeş bilsem Oy seni düşünsem, seni Zeynep Hicret |