Kırık Tebessümler
Uykumu borçlandım ürküten maviliğin
kirpiklerine sinmiş alev yazısı baş dönmelerine tartakladığın gözlerimin heyecansızlığıyla bezgin ve gezgin sıfatıyla gidip geldim yasak görüşmelere veda gözlükleri parlayan kelimeler işittim buruk kızıllığınla boyanmış uçurtmamı ham çocukluğumun çizgileriyle kovalayıp ayrılık düğünü gözlerinde uçurdum mahcubum Seni unutuşum alev yazılarınla daha bir eş zamanlı tebessüme girişen hep girişken ruhum vaktini mağdur edecek kadar derin zanlı çocuğum Biçare güvenime nefretin ıslığı ve ıssızlığı ertelenişin yolculuk güllerime telaşlı boynum aceleci bulutum şimdi dağılabilirim eteklerinden kinin boş yere toplanıp saçılabilirim kendi rehinesidir eller ve tek vebalidir çiçeklerden aşırdığı kırık tebessümler |