Avucumda Anahtar
yağmur anası avucumda anahtar oyuğu
hileli bir örgüyü sürdürür hayat taşıdıklarım dönerse kedere ezerse renklerimi vehimler kıvılcımdan yangına kayıtsız kalırım aldırışsız tahammülsüzlükten bir ırmak kuşkuyla gümleyen bir rüzgâr yığılırsa en mutena köşeme ecelin eteğiyse en çare tek sığınak bütün eşikleri sökerim alnımdan bütün ellerimi yumarım katlarınıza gözlerimi alırım görkemlerinizden hayalsiz kalırım amelsiz ruhum kent değiştirir gizli gizli bir problemi döşüyor kaderim kızıl zülüflerine tütsüler ekerek melalin sahillerine her gün her saniye meçhuliyet yükleyip bütün tutsaklarımı salıversem gerek kemiren hayret kamçılayan kahır sancılı göllerde serinlik. Zeynep Hicret |
bu şiir resmen öksüz yetim bırakılmış
uğur böceği bile almamış
okunma sayısı bile şiiri üzmüş olmalı
halbuki gün şiiri seçilen çok şiirden daha güzel...
hayret !!!
tebrikler